Ik weet niet wat je afgelopen zomer gedaan hebt, maar ik heb katten zitten geselen—met de knoet.
Een van de boekprojecten die, als het wat meezit, op korte termijn verwezenlijkt worden, is getiteld Vrede aan de wereld! (En toen werd het oorlog). Het is een bundel die ik met slaviste Annemarie Gielen (Pax Christi Vlaanderen) heb bijeengesprokkeld voor uitgeverij Acco naar aanleiding van onze lezingenreeks over de Russisch-Oekraïense oorlog.
We wilden graag het woord geven aan een dozijn regiospecialisten en andere deskundigen uit Vlaanderen en Nederland om de culturele en historische gelaagdheid van de Russisch-Oekraïense oorlog in beeld te brengen. Otto Boele (Universiteit Leiden), Ben Dhooge (UGent), Egbert Fortuin (Universiteit Leiden), Anna Kisiel (KU Leuven), Anna Namestnikov (UGent), Tom Sauer (UAntwerpen), Koen Schoors (UGent), Elena Solonina (VUB), Joris Van Bladel (Egmontinstituut), Piet Van Poucke (UGent), Peter Vermeersch (KU Leuven) en Emmanuel Waegemans (KU Leuven) hebben de handschoen opgenomen—waarvoor we hun heel erkentelijk zijn.
Het vertrekpunt van onze gezamenlijke excursie is de vraag welke diepere oorzaken de oorlog heeft, en wat voor Rusland drogredenen waren om die te legitimeren. Hoe ziet dat verguisde Oekraïense derussificatiebeleid er nu eigenlijk uit? De auteurs besteden ook aandacht aan de massale opvang van Oekraïense vluchtelingen in Polen en aan de uittocht van schrijvers uit Rusland. In historisch perspectief ontleden we de propaganda die de Russen op school en in de bioscoop warm moet maken om naar het front te trekken—en er desgevallend te sneuvelen. Werkt dat? Wat vinden de Russen nu zelf van die oorlog? Zijn de Westerse sancties tegen Rusland dan zinvol of onzinnig? En wat hopen de Russische vredesactivisten in de huidige repressieve context nog te bereiken?
Vrede aan de wereld! (En toen werd het oorlog) legt bloot dat oorlog niet enkel gaat om tanks en raketten, maar ook—en vooral—om mensen en de verhalen die ze elkaar en zichzelf vertellen.
Daarnet is een eerste deel van het manuscript naar de uitgever vertrokken, binnenkort ligt het boek op je nachttafeltje, keukenaanrecht en badrand. Toch?
