Aleksandra Boltovskaja verhuisde in 1996 uit Sint-Petersburg naar een dorp in Limburg. Ze houdt aantekeningen bij over haar leven als immigrant in België.
Haar verhalen, tragikomische non-fictie, kunnen worden gelezen als een afrekening met Rusland en een liefdesverklaring aan België, of Vlaanderen, maar ook het omgekeerde is waar. De lezer weze gewaarschuwd: ze vormen een spiegel waarin we naar hartenlust onze eigen smoelen kunnen bewonderen.
Met een beetje overdrijving zou je kunnen zeggen dat Boltovskaja Günter Wallraff is, die zich in de jaren tachtig de fictieve identiteit van een Turkse gastarbeider aanmat en Ik (Ali) schreef. Alleen hoeft ze als rosharige Russin geen zwarte pruik op te zetten en donkere lenzen te dragen om ons iets te verduidelijken over onze samenleving. Het volstaat ruimschoots dat ze zichzelf is.
Voor het julinummer van Deus Ex Machina vertaalde ik drie verhalen van Sasja. Later meer nieuws over veel meer verhalen.
Het literair tijdschrift Deus Ex Machina is te koop in de betere boekhandel, of online te bestellen.
PS: Je kunt nu bij mij een exemplaar van Aleksandra Boltovskaja’s boek bestellen. Alle info vind je hier.
Van Poesjkin tot Poetin en snel terug 