Minder dan een jaar geleden kreeg ik een mail waarin dit te lezen stond:
Вы меня, наверное, не помните. Мы вместе учились на курсах переводчиков в Брюсселе, лет 6-7 назад. Я - Александра, русский переводчик. Я сидела напротив. Курс был на тему "переводы шёпотом". А пишу я вам вот зачем. Дело в том, что последние несколько лет я пишу короткие заметки о жизни в Бельгии. Жизнь в Бельгии изнутри глазами эмигранта. Моя подруга Снежана, которая изучает литературу в КU Leuven, прочла мои заметки и считает, что их можно было бы издать. Для того чтобы местные жители услышали наш голос. [Allicht herinnert u zich mij niet. We hebben samen een tolkcursus gevolgd, een jaar of zeven geleden. Ik ben Aleksandra, tolk Russisch. Ik zat tegenover u. Het was een cursus fluistertolken. Waarom ik u nu schrijf? Sinds enkele jaren schrijf ik korte aantekeningen over mijn leven in België. Over het leven in België door de ogen van een immigrant. Mijn vriendin Snezhana, die aan de KU Leuven letterkunde studeert, heeft mijn aantekeningen gelezen en vindt dat ze het waard zijn te worden uitgegeven, zodat de mensen hier onze stem kunnen horen.]
Vandaag stopte er een vrachtwagen voor mijn deur, om meer dan honderd exemplaren af te leveren van Hoe ik het plan van mijn moeder saboteerde en trouwde met een Belg, het door mij uit het Russisch vertaalde, tragikomische boek van Aleksandra Boltovskaja, over haar cultuurschok in België als Russische immigrante. Die zijn bij lange na niet allemaal voor mij bedoeld, maar vooral voor jullie.
Ik verkoop het boek voor € 22,50, inclusief verzendkosten binnen België (zelfs bol.com kan er niet tegen op). Wie graag een exemplaar wil, mag me een mailtje sturen (pieterboulogne@gmail.com), met vermelding van zijn of haar postadres.
Dit is de blurb (flaptekst) van het boek:
Een Russin over ons land
Als we aan de Russen denken, slaat onze fantasie op hol. We dichten ze een peilloos diepe ziel toe, aders gevuld met wodka en een aangeboren hang naar sterke leiders. Maar hoe kijken Russen eigenlijk naar ons? Dit boek geeft je alvast het sprankelende antwoord van één Russin, een vrouw die met kennis van zaken spreekt: Aleksandra Boltovskaja.
Aleksandra werd geboren in 1966 in Kaliningrad en groeide op nabij Leningrad. In de onzalige jaren negentig, na de implosie van de Sovjet-Unie, leerde ze via briefwisseling een Belgische landbouwer kennen, waarna ze verhuisde naar Limburg, om er met hem te trouwen. Over haar ervaringen als emigrante schreef ze dit tragikomische boek. Het kan gelezen worden als een liefdesverklaring aan haar gastland, België, en als een afrekening met haar moederland, Rusland, maar paradoxaal genoeg is ook het omgekeerde waar. Welkom in het land der sauzenslurpers!
ISBN 9789463933698. Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts. Softcover. 22×15 cm. 197 pag. €22,99
Voorpublicaties verschenen eerder in de literaire tijdschriften Deus ex machina en Tijdschrift voor Slavische literatuur.
Een tipje over het voorwoord dat ik schreef (jawel, ik heb in Sasja’s boek ingebroken), licht ik hier op.
Met dank aan iedereen die op een of andere manier – door erin te geloven – heeft bijgedragen tot de totstandkoming van dit boek (Eva Parton, Ernest De Clerck, Annelies de hertogh, Sam De Graeve), en natuurlijk in het bijzonder aan de auteur, Sasja.
Pieter Boulogne
Van Poesjkin tot Poetin en snel terug 
Dank u voor een prachtige vertaling, Pieter! Jij hebt een goed werk gedaan!
Aleksandra Boltovskaja